In de schaduw van hun legendarische duo-act waren Nick en Simon bijna een synoniem voor de perfecte muzikale harmonie onafscheidelijk in de Nederlandse popwereld. Maar aan alles komt een eind ook aan dit iconische duo. In een exclusief gesprek met Art Rooijakkers tijdens “Rooijakkers Over de Vloer” doet Nick Schilder een boekje open over het moeizame proces van het verbreken van deze muzikale band met zijn jarenlange compaan Simon Keizer. “Het was zwaarder dan ik had verwacht,” onthult Nick.
In dit diepgaande interview, licht Nick toe hoe het einde van hun samenwerking tot stand kwam. “Er was geen sprake van boosheid,” verzekert Nick. “Boos is een groot woord. Natuurlijk het idee dat we toewerkten naar afscheidsconcerten en dat ik ineens alleen verder moest dat viel me zwaar. Ik had niet verwacht dat het afscheid nemen zoveel van me zou eisen zowel emotioneel als fysiek.”
Ondanks de emotionele rollercoaster waarin hij zich bevond vond Nick troost in zijn muziek. “Muziek heeft me erdoorheen gesleept. Wanneer ik het moeilijk had greep ik terug naar mijn gitaar net zoals ik dat vroeger deed tijdens moeilijke periodes in mijn jeugd,” vertelt hij. Na de laatste noten van hun afscheidsconcerten voelde hij zich uitgeput, maar bevrijd. “Ik was compleet leeg, maar vond mijn passie voor muziek snel terug.”
Hoewel ze niet langer samen op het podium staan, delen Nick en Simon nog steeds hetzelfde dorp. “We lopen elkaar af en toe tegen het lijf,” zegt Nick. Het is niet ongemakkelijk, maar het is duidelijk dat beide mannen hun eigen pad hebben gekozen. “De sfeer is goed. We zitten elk in een nieuwe levensfase waarin we minder contact hebben. We zien elkaar vooral tijdens geplande bijeenkomsten met vrienden.”
Het interview eindigt met een blik op de toekomst. Nick ziet het als een kans om opnieuw te beginnen, om zijn eigen identiteit in de muziekwereld verder te verkennen, los van het duo dat ooit was. “Het is een nieuw begin, zowel voor mij persoonlijk als voor mijn muzikale carrière. Ik ben benieuwd waar dit nieuwe hoofdstuk me zal brengen,” besluit hij hoopvol.
En wat is nou die pijnlijke waarheid ??
Dat hij die afscheidsconcerten tegen zijn zin deed.
Ik maak alleen uit het verhaal op dat “het alleen verder moeten” hem tegenviel.
Maar dat is ook wel te verwachten als je zangpartner beter zingt.