Van goeroe tot zedendelinquent: het walgelijke nalatenschap van de overleden Keith Bakker

De zelfverklaarde verlosser van verslaafden Keith Bakker heeft het toneel definitief verlaten. Niet door inzicht of berouw, maar door hartfalen. De dood van de 64-jarige ‘verslavingsgoeroe’ laat een spoor van vernielde levens, misbruik en schijnheiligheid achter. Wat ooit begon als een indrukwekkend succesverhaal eindigde als een diep beschamende farce. Voor de slachtoffers voelt zijn dood als het dichtklappen van een vuile roman die veel te lang heeft geduurd.

Bakker wist zich jarenlang handig te verkopen als ex-junk met een missie. Hij opende klinieken stond op podia gaf interviews en werd zelfs door bekende Nederlanders op handen gedragen. Maar achter het ‘inspirerende’ masker school een man die zijn macht en kwetsbare cliënten misbruikte voor eigen gewin.

Van genezer tot manipulator

In 2010 begon het kaartenhuis te wankelen. Vrouwen kwamen naar voren met verhalen over seksueel grensoverschrijdend gedrag. De onthullingen waren zo schokkend dat zelfs de NCRV hem linea recta liet vallen. De man die jarenlang applaus oogstte voor zijn zogenaamd messiaanse rol in de hulpverlening bleek een roofdier dat zijn positie misbruikte. Vijf jaar cel volgde samen met een beroepsverbod.

Maar zelfs na die afstraffing kon Bakker het niet laten. Amper vrij, gleed hij opnieuw af. Ditmaal was een jong meisje de dupe van zijn manipulatie. Nog een veroordeling, nog een celstraf. De les? Nooit geleerd.

Een comeback uit de hel

Alsof zijn imago nog niet genoeg aan gruzelementen lag besloot Bakker onlangs dat hij ‘terug moest komen’. Een online-serie kondigde zijn grote terugkeer in de verslavingszorg aan. Slachtoffers reageerden vol afgrijzen. „De beerput stond op het punt weer open te gaan,” aldus een oud-cliënt. Professionals trokken aan de noodrem, want iedereen wist: bij Bakker betekende hulp ‘hel’.

Een hoofdstuk dicht

Zijn overlijden is voor velen geen reden tot rouw, maar tot ademhalen. „Het klinkt hard, maar ik voel me veiliger nu hij er niet meer is,” liet een van zijn slachtoffers weten. „Hij was een tikkende tijdbom.”

De man die zichzelf als redder profileerde bleek een herhaaldelijk veroordeelde dader met een gladde babbel en een duistere agenda. De therapeut die iedereen had moeten helpen liet een spoor van beschadigde zielen achter. Nu hij er niet meer is rest er slechts een wrange stilte.