Ook Paul de Leeuw gedroeg zich als een tiran achter de schermen

Nadat bekend is geworden dat Matthijs van Nieuwkerk zich als een monster heeft gedragen achter de schermen tegen zijn medewerkers blijkt er nu nog een presentator een tiran te zijn namelijk Paul de Leeuw.

Paul de Leeuw gaf het gisteren zelf toe in het programma Boerderij van Dorst dat hij zich vreselijk misdragen heeft. Een aantal maanden geleden kwam de Telegraaf ook al met een artikel over een presentator die zich vreselijk naar gedraagt tegen zijn personeel. Yvonne Coldeweijer zei toen dat dit om Paul de Leeuw ging. Yvonne kreeg zelfs een aantal verhalen binnen van oud-medewerkers van Paul de Leeuw.

 “Hoi, graag nooit mijn naam noemen, maar ik vermoed dat dit over De Leeuw gaat. ik heb in een ver verleden als productieassistent gewerkt en hij stond soms op 10cm van mijn gezicht te schreeuwen hoe dom ik was en dat ik niks kon.”

“Met De Leeuw werken was als Russisch Roulette. Je wist nooit wie er die avond – spreekwoordelijk – zou sterven. Die man was zó opvliegend en zó onredelijk dat het gerucht de ronde deed dat hij weleens aan de snuffel geweest kon zijn.”

Maar nu terug naar gisteren waar Paul de Leeuw in het programma Boerderij van Dorst ook zelf toegaf dat hij de mist in ging.

Paul zei er het volgende over:

“Naarmate je ouder wordt is het ook veel minder, maar er zullen ongetwijfeld mensen die dit zien zeggen: ‘Hij was zo irritant en naar.’ Maar ja… Ja, ik kan wel naar zijn. Natuurlijk, jazeker. Dat is nu veel minder. Veel minder.”

“Je streeft naar het perfecte of het ultieme en dan neem je iedereen mee in je enthousiasme. Voordat ik opging was ik altijd een beetje aan het pesten met iedereen. Niet naar, maar gewoon om mezelf scherp te krijgen. Het vervelende jongetje was ik dan. Op het moment dat ik het toneel opkwam was ik dan die leuke presentator.”

Medegast Simone Weimans, boos:

“Maar ja, dat kan echt niet meer. Tenminste, dat hele vervelende. Je wordt er gewoon op aangesproken en je wordt ter verantwoording geroepen.”

Paul:

“Maar het was gewoon meer flauw. Gewoon flauw. Om je te scherpen.”

Raven:

“Kon dat intimiderend zijn voor mensen, denk je?”

Paul:

“Ik denk dat ik sowieso intimiderend kan overkomen, omdat ik natuurlijk veel ben en veel praat en altijd toch het hoogste woord voer. En dominant ben.”

Presentatrice Raven:

“Is het weleens te ver gegaan dat opnaaien van jou?”

Paul:

“Jazeker.”

Raven:

“Het is natuurlijk best wel een hot topic nu. Of tenminste, hot topic, er gaat best wel een soort bezem door Hilversum heen met allemaal toxische situaties die aangekaart worden.”

Simone:

“Het doet pijn, maar ik denk dat het wel belangrijk is en goed is om even gewoon dat iedereen weer redelijk gelijkwaardig is en redelijk weer op een normale manier met elkaar omgaan. De verhalen die je soms hoort: mensen kunnen te ver gaan dat het niet meer oké is.”

Raven:

“Hoe komt het dat mensen zich zo voelen dat ze er ver in kunnen gaan?”

Simone:

“Ik denk dat als je niet wordt gecorrigeerd en je bent een ster en je gaat maar door en je denkt dat alles kan… Als niemand dan zegt ‘doe even normaal’, dan wordt het gewoon je bestaan. Dan creëer je gewoon een soort monster en dan gaat het over de grens.”

Raven:

“Herken jij dat?”

Paul:

“Ja, je gaat over de grens soms, ja. Daar moet je inderdaad in gecorrigeerd worden. Ik denk wel dat de gelijkheid er soms ook voor kan zorgen dat het vlak wordt. Soms heb je ook wel even temperament nodig om het weer even scherp te krijgen.

Simone:

“Maar het moet uiteindelijk wel met respect, weet je. Het is niet nodig om mensen denigrerend te benaderen. Dat is nergens voor nodig. Je kunt ook heel perfectionistisch zijn en een mooi doel bereiken zonder dat het op zo’n toxische manier gaat.”