Ook Wendy van Dijk blijkt monster achter de schermen te zijn

Een paar dagen geleden kwamen we met een artikel over Wendy van Dijk waar nogal veel kritiek op was. Veel lezers vonden dat we Wendy onnodig aan het afbranden waren. Dat was niet zo we namen haar een beetje op de hak.

Veel lezers weten trouwens niet hoe Wendy van Dijk in het echt is. Wat je op de tv ziet is niet hoe de persoon echt is en daar hebben veel bn’ers last van. De meeste bn’ers zijn echt hele nare, arrogante mensen die denken dat ze boven alles en iedereen staan. Zodra de camera aan gaat zetten ze hun fake masker op en doen ze heel vrolijk en leuk. Maar je weet pas echt of een bn’er een fijn mens is door te kijken hoe hij of zij zich achter de schermen gedraagt.

Eerder lieten collega’s van Wendy van Dijk al weten dat ze nep en niet integer is. Maar er doken ook verhalen op van achter de schermen waaruit zou blijken dat Wendy van Dijk een naar persoon en totaal niet aardig is beweerde Yvonne Coldeweijer.

Wendy zou een styliste hebben uitgescholden en de kleding van de styliste op de grond hebben gesmeten en de styliste moest het weer oppakken van Wendy.

Maar dat is niet het enige verhaal, want ook nu komen de verhalen weer binnen over een hele nare, arrogante Wendy. Deze verhalen komen uit de tijd dat Wendy het programma The Voice Kids  presenteerde samen met Martijn Krabbé die ook echt een naar figuur is.

Oud-medewerkers van dat programma melden het volgende:

,,Tijdens mijn tijd bij The Voice Kids werd al gewaarschuwd om de presentatoren (Martijn en Wendy) niet zomaar aan te spreken”

 ,,Tijdens de generale repetitie schreeuwde Martijn op een bepaald moment tegen de medewerker achter de autocue. Iets in de zin van: ‘Kan je het nu nóg niet goed doen? Je hebt hier maar één taak hé!’ en werd vervolgens zo pissig dat ze een break moesten nemen van tien minuten.”

,,Wendy is gewoon ijskoud en doodeng”, vertelt de oud-medewerker van The Voice Kids.

Volgens deze bron denkt Wendy dat ze heel wat is en voelt ze zich echt verheven boven alles en iedereen. Ze werd woest als een medewerker of stagiair haar aansprak. Dat vond ze te min. Alleen de productieleider mocht haar aanspreken. Ook probeerden de medewerkers de kleedkamer van haar zoveel mogelijk te mijden.

,,Omdat we anders niet wisten hoe er deze keer weer gereageerd zou worden.”