Loes Smoezenpoes
Prinses Beatrix, de Geliefde maar Eenzame Voormalige Koningin: Eenzaamheid en Gemis in de Schijnwerpers
Prinses Beatrix eens het stralende middelpunt van het Nederlandse koningshuis blijft ook na haar afscheid als koningin een graag geziene verschijning bij culturele evenementen. Haar recente verschijning bij het Balletgala in Amsterdam trok wederom de aandacht. Maar het was niet enkel haar glitteroutfit die de ogen naar zich toetrok.
Terug van een bezoek aan de Nederlandse Cariben toonde Beatrix een opmerkelijke veerkracht door zich, ondanks de vermoeienissen van de reis te begeven onder de balletliefhebbers. Haar aanwezigheid bij dergelijke evenementen is al jaren een vaststaand feit, maar recentelijk wordt een ander aspect steeds meer zichtbaar: de eenzaamheid die de voormalige koningin omringt.
Waar ze eens begeleid werd door familieleden of hoogwaardigheidsbekleders, verschijnt Beatrix nu vaak alleen. Deze ontwikkeling roept vragen op over de dynamiek binnen de koninklijke familie en de rol die Beatrix daarin speelt sinds haar aftreden. Haar recente opmerking op Aruba dat ze “mooie verhalen voor iedereen die wil luisteren” heeft, benadrukt een onderliggend sentiment van gemis en een verlangen naar gezelschap.
Dit gevoel van eenzaamheid is niet nieuw. Eerdere nieuwsberichten over het koningshuis hebben al vaker gewezen op Beatrix’ behoefte aan meer contact met haar kleinkinderen en naasten. Ze wordt vaak omschreven als een toegewijde grootmoeder en moeder, maar de drukke schema’s van haar familie laten weinig ruimte voor intieme familiebijeenkomsten.
Beatrix’ toewijding aan haar koninklijke plichten en haar liefde voor kunst en cultuur zijn onbetwistbaar, maar het lijkt erop dat deze passies niet altijd de leegte kunnen opvullen die ontstaat door het gebrek aan persoonlijke connecties. Terwijl ze haar rol als voormalig staatshoofd met waardigheid vervult, blijft de vraag hoe ze omgaat met de stilte van het paleisleven. Op dit moment lijkt het personeel dat Beatrix omringt meer haar familie dan haar kinderen en kleinkinderen die haar amper komen bezoeken.
Ben van mening dat Beatrix niet de enige eenzame is. (als het waar is)
Hoeveel kinderen,kleinkinderen hebben geen tijd voor hun ouders,schoonouders,oma’s en opa’s
Vroeger werd er met de hele familie koffie gedronken op zondag en dat was maar wat gezellig.
Ik vind het heel begrijpelijk dat zij eenzaam is. Maar er zijn in ons land heel veel meer mensen die eenzaam zijn. En zij hebben geen personeel om zich heen en mogelijkheden om hen ergens heen te brengen . Zij zijn dus echt aan huis gekluisterd en daar maakt niemand zich druk om
Als dit waar is, begrijpt ze misschien nu ook hoe het voor haar eigen moeder was in dezelfde situatie toendertijd.
Idd Karmaaaa😆🤭
Haar crimi pa was haar alles, voor ma nul respect.🥴
Dat is natuurlijk best triest, maar je weet hoe dat gaat, haar zonen en kleinkinderen hebben ook een druk eigen leven.
Beatrix zit niet triest thuis , ze heeft een behoorlijk sociaal leven , zie haar geregeld op tv.
Wil niet gemeen zijn ,maar ik weet nog dat Juliana bijna geen bezoek kreeg van haar familie, zelfs niet van Bernard.
Omdat ze aan het dementeren was, dat vond ik zo erg voor haar.
Daar zal Beatrix heus wel eens aan terug denken , als ze alleen is.
En veel spijt heeft dat ze niet meer bij haar moeder op visite is geweest, en aandacht voor haar heeft gehad.
Dit is precies wat ik ook bedoelde, vond het toen schandalig en nog, maar hoop inderdaad dat ze hieraan terug gaat denken. (denk het niet).
Denk het ook niet, Bea is een harde vrouw en weinig empathisch. Het is bij haar altijd vooral ikke ikke ikke.🤪
Janna en Simon, toen mijn ouders nog leefden, heb ik gedaan wat toen in mijn vermogen lag. Na hun overlijden heb ik me toch wel eens afgevraagd of ik niet meer had kunnen doen. Zou niet iedereen dit hebben? Heeft m.i. weinig met empathie o.i.d te maken.
Mijn moeder is vorig jaar overleden, ik denk nog af en toe. Had ik niet vaker langs moeten gaan of wat vaker moeten bellen? Ik kan het niet meer aan haar vragen. Maar ik denk dat ze zou zeggen dat ik me daar niet druk over moet maken. Probeer nu wat vaker mijn vader te bellen, al is het maar om alleen te vragen hoe het gaat.
Dat is inderdaad Yvon.
Je blijft bij een overlijden van je ouder of kind, je altijd afvragen had ik maar dit of dat gedaan.
Ook al weet je dat je alles gedaan hebt , wat mogelijk is, je blijft altijd met vragen zitten.😥
Ik ben vandaag naar de huisarts geweest, ik bleef maar met vragen over het overlijden zitten. En ik voelde dat ik die antwoorden nodig had om verder te kunnen. En gelukkig heeft ze eigenlijk niets meegekregen van haar overlijden. Blijkbaar is het zo snel gegaan dat ze er zelf niets van meegekregen heeft. Dat vandaag gehoord te hebben, gaf mij meteen zoveel rust. Ik hoop nu verder te kunnen in het rouwproces. Ik merkte dat die vraag mij heel erg tegenhield met het rouwproces. Maar er zullen altijd andere vragen zijn die onbeantwoord blijven. En daar moeten we mee leren leven. Hoe moeilijk het ook is. En ik snap dat je als moeder helemaal denkt heb ik wel genoeg voor mijn kind gedaan? Voor jou eigen gevoel heb je nooit genoeg gedaan.
Dat blijft zeker door je hoofd spoken.
Wel fijn voor jou dat je een goed gesprek met je huisarts hebt gehad.
En beter door kunt nu, en inderdaad, je blijft altijd met vragen achter.
Veel sterkte meisje.🌻
Ze is net terug van de Cariben dus het valt wel mee met de eenzaamheid.
Als je gewoon om je heenkijkt zie je best veel mensen dag in dag uit achter het raam zitten en dan denk ik wel eens: is dat nu alles?
Soms bel ik nu gewoon eens aan en maak een praatje en dat maakt ze blij.
Soms hè . Het is echt niks voor mij om elke dag al de ellende van die mensjes aan te horen hoe erg ik het dan ook vindt 🌸
Ik ben het helemaal met je eens, ik denk ook niet dat Beatrix zo eenzaam is. Zij heeft nog personeel waar ze aanspraak aan heeft. Er zijn genoeg mensen (niet alleen ouderen) die niemand hebben of zien. Die zien misschien 1x per week de kassiere bij de supermarkt om een praatje te maken.
Mijn oudere buurvrouw was ook alleen, haar zus kwam 1 of 2x per week boodschappen brengen. En ik ging er regelmatig koffie drinken. Tot ik zo’n maagpijn had van de sterke koffie, toen ben ik maar thee gaan drinken. Tot ze ziek werd, toen kreeg ik de huissleutel om de thuiszorg binnen te kunnen laten als ze de deur niet opendeed. Ik heb daar toen dankbaar gebruik van gemaakt, en ben toen bijna elke dag even binnen gelopen om te kijken hoe het ging, of om even een kopje thee te drinken en te kletsen. Ze is helaas vlak voor corona overleden aan longk*nker. Blij dat ze corona niet heeft hoeven meemaken, dat had ze niet gesnapt met haar dementie. Ik weet dat haar zus dankbaar was dat ik regelmatig bij haar langs ging toen ik hier kwam wonen.
Sentimenteel artikel. Ik denk eerder dat haar afstandelijkheid / arrogantie tegen haar werkt. Heb haar nooit sympathiek gevonden en vind het koningshuis sowieso een achterhaald instituut.
Eenzaam?? Ze heeft een hele grote familie & is altijd wel weer op pad met iemand, Amalia etc.
Ze zwemt in het geld & is super fit, dus wat zeurt ze nou!
Ze zou eens een weekje in het leven van de meeste ouderen moet en staan.🙄
Vele ouderen worden niet eens zo oud & zitten in een hokje van 3 x 4m.
Dag en nacht binnen zitten omdat ze fysiek niks meer kunnen en geen geld hebben & ze niemand hebben die ze eens naar buiten neemt voor een wandeling in rolstoel. Bea is constant tussen de mensen tijdens haar vele reisjes (zg zakenreizen🤣). Ze gaat overal heen, naar theater, paardenraces etc.
Prachtig leventje heeft ze!
Dus niet zeiken Bea!🙄😆👊