Frans Bauer kapot van verdriet door vaststellen van dementie

Frans Bauer zijn geliefde moeder staat voor de meest ontwrichtende strijd van haar leven: dementie. Een diagnose die onherroepelijk het gezin Bauer in haar greep houdt.

Met 77 jaar op de teller heeft Wies Bauer een rijk leven geleid in de warmte van haar woonwagen een plek bruisend van herinneringen en liefde. Dit leven staat nu echter onder druk nu dementie haar geest langzaam omhult in een mist van vergetelheid. Frans ooit het zorgeloze middelpunt van het volkse muzieklandschap staat nu voor de taak zijn moeder te omringen met de zorg en liefde die zij altijd zo rijkelijk heeft verspreid.

“Het is een moeilijke realiteit om onder ogen te zien,” deelt Frans openhartig met Privé. “De woonwagen is meer dan een huis voor haar; het is een levenslange compagnon, getuige van haar jeugd, haar liefde voor mijn vader, en de vreugde die wij als gezin hebben gedeeld.”

De impact van de ziekte is voelbaar niet alleen voor Wies maar ook voor haar naasten. “Het is zwaar om de vrouw die je als een rots in de branding hebt gekend, zo te zien veranderen,” erkent Frans. “Haar momenten van vergetelheid, hoe klein ook, zijn een stille herinnering aan de onverbiddelijke aard van haar toestand.”

Wies bevindt zich in de beginfase van de ziekte een fase waar hoop en verdriet elkaar afwisselen. “Ruim een jaar geleden hebben we de diagnose gekregen,” vertelt Frans zijn stem doordrenkt met een mengeling van berusting en bezorgdheid. “Het besef dat een generatie langzaam wegebt en ikzelf de volgende ben in lijn, is nuchter en tegelijkertijd onwerkelijk.”

Toch ondanks de donkere wolken die boven de familie Bauer hangen blijft er een sprankje licht. “We moeten niet vergeten dat mijn moeder nog steeds van het leven geniet,” zegt Frans met een voorzichtige glimlach. “Elke dag met haar is een geschenk, en we koesteren de momenten van vreugde en samen zijn.”