Theo Maassen staat nu in het brandpunt van een tumultueuze periode. Beschuldigd van daden zo schokkend dat ze het daglicht nauwelijks kunnen verdragen, heeft Theo een weg gekozen die velen verrast: zwijgen waar anderen zouden praten.
Zonder ook maar een rimpeling te veroorzaken in de vijver van juridische dreigementen, heeft de komiek geen weerwoord geboden tegen de harde beschuldigingen van huiselijk geweld die tegen hem zijn geuit. Sterker nog: de komiek ontkent de aantijgingen aan zijn adres niet eens. Een stilte die meer spreekt dan duizend woorden.
Maar nu keert Theo terug naar waar hij behoort – het podium. Niet zomaar een podium maar Toomler het comedycafé dat als zijn tweede thuis dient. “Ja, hij reageert vanavond,” kondigde Bart Ettekoven aan waarmee hij het startschot gaf voor een avond die beloofde onvergetelijk te worden.
Met de belofte van geluidsopnames die een glimp zouden bieden van Theo’s reactie, hing de spanning in de lucht. Wat zou hij zeggen? Hoe zou hij omgaan met de storm die rondom hem woedde? Theo’s humor bleek onveranderd scherp en provocerend. “Ik heb een paar rare weken achter de rug,” gaf hij toe om vervolgens te spotten met de oude wijsheid dat er zoiets bestaat als slechte publiciteit.
Theo’s grap over de situatie met zijn vrouw – een ketting met “Niet reanimeren a.u.b.” – en zijn vergelijking van de Privé met Marc Dutroux laten zien hoe hij met de situatie omgaat: door de absurditeit ervan te benadrukken.
Het meest schokkende was wel het gedicht waarmee Theo afsloot. Dat ging zo volgens Bart Ettekoven: “Theo sloot ook nog af met een gedicht verderop in de show. Zo maakte hij de grap: ‘Ze had een voorkeur voor het lompe, dus ik gaf haar een paar stompen. Toen heb ik haar zeven dagen onophoudelijk geslagen, totdat ze werd weggedragen in de ziekenwagen.’”
Maar niet iedereen kan lachen om Theo’s manier van omgaan met beschuldigingen van huiselijk geweld. Anouk Smulders en Bart Ettekoven wijzen op de mogelijke pijn en smakeloosheid als deze grappen een kern van waarheid bevatten. “Als het waar is, dan is het heel pijnlijk. Dan is het smakeloos,” merkt Bart op.
