Loes Smoezenpoes
Het gesprek tussen Jinek en Hermans-Kroot begon op een kalme noot, maar de emoties liepen al snel hoog op. Hermans-Kroot, bekend van haar aangrijpende deelname aan het programma Over mijn lijk sprak vol trots over de manier waarop ze omgaat met haar terminale longkanker. „Ik ben heel trots op mezelf, op hoe ik dit hele proces doorloop. Ik kan niet anders dan trots zijn op mezelf, want beter heb ik het niet kunnen doen,” verklaarde ze. Jinek, altijd scherp, wist dit keer haar eigen emoties nauwelijks in toom te houden. „Dat mag je ook zijn. Het was heerlijk om naar je te luisteren,” zei ze zichtbaar geraakt.
Terwijl het interview leek af te ronden gebeurde er iets onverwachts. Jinek wilde professioneel overgaan naar het volgende onderwerp, iets wat in haar carrière routine lijkt te zijn. Maar toen ze het gesprek over Nederlandstalige muziek aankondigde, gebeurde het ondenkbare: Jinek, die normaal nooit haar gevoelens op tafel legt, brak. „Nou, sorry hoor,” mompelde ze, terwijl ze een snelle blik naar haar tafelgast wierp. De anders zo ijzersterke Jinek was duidelijk geraakt door het emotionele verhaal van Hermans-Kroot.
In haar boek Longeneeslijk deelt Hermans-Kroot haar ervaringen met leven onder de schaduw van terminale longkanker. Dit openhartige verhaal is net zo indrukwekkend als haar verschijning op televisie, waar ze kijkers wist te raken in het laatste seizoen van Over mijn lijk.
