Benny Paparazzo
Het is altijd wat met Nico Dijkshoorn. De man die bekendstaat om zijn scherpe columns en bijzondere kijk op het leven, lijkt zelfs aan de keukentafel geen moment van rust te vinden. Dit keer beleefde hij een wel heel bizar tafereel. In zijn column voor Libelle deelt Nico een moment dat onschuldig begon, maar uiteindelijk een wending kreeg die zelfs hem, de doorgewinterde schrijver, even van zijn stuk bracht.
Het begon allemaal rustig. Terwijl zijn vrouw Tanja in de keuken een salade aan het maken was, zat Nico, zoals hij zelf zegt, te wachten op wat lekkers. “Tanja draaide zich om en legde een lief groen balletje op tafel. Een erwtje, dacht ik. Zo klein en mooi, perfect om even in te bijten,” mijmert Nico. Hij voelde zich bijna ontroerd door dit schijnbaar simpele natuurwonder. “Ik stopte het in mijn mond, vol met het gevoel van ’the circle of life’.”
Maar wat een idyllisch moment leek, sloeg al snel om in een nachtmerrie. Terwijl ze later op de avond voor de televisie zaten, kwam Nico terug op dat ‘heerlijke erwtje’. “Ik zei nog tegen Tanja: ‘Dat erwtje was echt sappig en een beetje zoet.'”
Het was toen dat de schrik toesloeg. Tanja zette abrupt de televisie uit, wachtte een moment en zei: “Dat was geen erwtje, Nico… Dat was een rups. Een lief klein groen rupsje.”
Nico was met stomheid geslagen. Een rupsje? Hij, Nico Dijkshoorn, de man met woorden, had per ongeluk een levend wezen opgegeten. “Ik had iets liefs opgegeten,” vertelt hij met afschuw. “Een levend wezen. Echt vreselijk.”
Nu in een poging zijn fout recht te zetten heeft hij het rupsje postuum een naam gegeven: Petra. Een klein eerbetoon aan het wezen dat ongewild in Nico’s levenscyclus terechtkwam.
