Loes Smoezenpoes
Pieter Omtzigt ooit de grote belofte van het politieke midden lijkt zich steeds verder in een hoek te manoeuvreren waaruit ontsnappen bijna onmogelijk is. Het kabinet waar hij met tegenzin deel van uitmaakt, wankelt op zijn grondvesten. Achter de schermen zou Omtzigt inmiddels overspannen en overwerkt al geruime tijd naar een manier zoeken om de stekker eruit te trekken zonder zijn resterende geloofwaardigheid en zetels volledig te verliezen.
Peilingen voorspellen ramp voor Omtzigt
Met slechts drie zetels in de laatste peilingen staat Nieuw Sociaal Contract op de rand van de politieke afgrond. Een nieuw verkiezingsavontuur zou betekenen dat Omtzigt zijn status als mogelijke regeringspartij volledig kwijtraakt en afzakt tot een irrelevante splinterpartij. Ondertussen ziet Geert Wilders zijn grillige bondgenoot zijn kans schoon om Omtzigt in de val te lokken. “Het ligt niet aan ons,” zal Wilders ongetwijfeld claimen als Omtzigt uit het kabinet stapt.
Wilders draait en provoceert
Geert Wilders lijkt weinig last te hebben van zijn eigen wankele geloofwaardigheid. Zijn absurde eisen tijdens de coalitieonderhandelingen zoals een verbod op de koran en een gevangenisstraf voor het bezit ervan van 5 jaar en het sluiten van moskeeën. Onlangs gaf hij in een interview bij WNL een sneer naar Wilders door deze eisen openlijk bizar en absurd te noemen. Maar waarom bleef hij destijds aan tafel? Het antwoord lijkt simpel: machtswellust, verpakt in politieke naïviteit.
Ondertussen stapelen Wilders’ misstanden zich op. Zijn beloofde huurdaling van 20 procent blijkt een farce: volgend jaar stijgen de huren met maar liefst 8 procent. En terwijl de maatschappij steeds verder polariseert, geniet Wilders van zijn provocaties. Zijn recente bezoek aan Israël, waarin hij probeerde Netanyahu de hand te schudden nota bene nadat door het Internationaal Strafhof een arrestatiebevel was uitgevaardigd voor oorlogsmisdaden. Dit veroorzaakte veel ophef binnen het kabinet.
Omtzigt als pispaaltje
Als Omtzigt daadwerkelijk het kabinet laat klappen, lijkt het bijna zeker dat Wilders de publieke opinie tegen hem zal gebruiken. “Ik heb me aan mijn afspraken gehouden,” zal Wilders roepen, terwijl hij Omtzigt bestempelt als de zwakke schakel. Dit plaatst Omtzigt in een penibele situatie: hoe kan hij zich uit deze puinhoop redden zonder zichzelf volledig te vernietigen?
Polarisatie en verlamming
In de tussentijd verhardt de maatschappij. Problemen blijven liggen, polarisatie viert hoogtij en daadkracht lijkt ver te zoeken. Omtzigt en Wilders, twee mannen met tegenstrijdige temperamenten blijken niet in staat om eenheid te smeden. Waar Wilders de provocatie zoekt, lijkt Omtzigt steeds meer een overwerkte pion in een spel waar hij geen controle meer over heeft. Maar vergis je niet de PVV stemmer lijkt inmiddels ook zijn geduld te verliezen er is steeds meer kritiek op Wilders en hoe hij zich gedraagt. Wilders roept van alles en lijkt maar met 1 ding bezig en daar heeft de kiezer helemaal niks aan. Alles wordt duurder en de basisvoorzieningen als een huis, voedsel kopen voor een normale prijs, goedkope energierekening, minder belastingdruk, goed onderwijs en betaalbare zorg zonder lange wachtlijsten zijn verder weg dan ooit. Ondertussen vliegen de bezuinigen en prijsstijgingen je om de oren en staat de kiezer in de kou.
De vraag blijft: hoe lang houdt Omtzigt dit nog vol? En als hij breekt, wie komt er dan als winnaar uit de strijd? Eén ding is zeker: de kiezer blijft met lege handen achter terwijl het politieke toneel steeds chaotischer wordt.
Het is een grote puinzooi in Den Haag.
En zie het kabinet, in het nieuwe jaar omvallen.
Maar het is wel zo, dat het vorige kabinet ,( Rutte ) nog even snel, met flink wat geld aan het strooien is geweest, voor iedereen behalve voor de Nederlander ,daarom moet er nu bezuinigd worden, en zijn wij de klos.
Er valt niets te worstelen gewoon oprotten.