John van den Heuvel zit diep in de problemen. Zijn reputatie als misdaadjournalist wankelt na zijn opvallende keuze om het voorwoord te schrijven voor het boek van Joran van der Sloot. Wat bezielt hem?
Bizarre samenwerking
Tijdens de talkshow Renze op RTL4 werd John keihard aangepakt door presentator Renze Klamer. Waarom zet een gerespecteerde misdaadverslaggever zijn naam onder een boek van een veroordeelde moordenaar? “Ik dacht echt: hè?! Waarom doet hij dat?” vraagt Renze zich hardop af. Het boek pronkt met een grote sticker: Voorwoord door John van den Heuvel. Dit lijkt niet zomaar een toevalligheid, maar een bewuste marketingtruc om het boek te legitimeren en de verkoop te stimuleren.
John probeert zich eruit te praten: “De uitgever vroeg of ik het voorwoord wilde schrijven om hem te duiden en niet alleen hem aan het woord te laten.” Maar waarom zou iemand als John, die jarenlang moordzaken blootlegde, nu plotseling als ‘duider’ van Joran optreden?
Geen spijt, maar geen verklaring
Wanneer Renze doorvraagt of hij spijt heeft, blijft John koppig: “Nee, ik heb er geen seconde spijt van.” Maar hoe zit het dan met het feit dat Joran zijn slachtoffers heeft afgeperst en nu mogelijk geld verdient met dit boek? Kees van der Spek stelt terecht: “Als hij écht berouw heeft, dan maakt hij minimaal 25.000 euro over aan de nabestaanden van Natalee Holloway.”
John noemt het een “nuttige suggestie” maar had dit blijkbaar niet als eis gesteld voor zijn samenwerking. Renze legt de vinger op de zere plek: “Je had ook gewoon kunnen zeggen: ‘Ik doe dit pas als jij 25K overmaakt aan Holloway’.” Maar voordat John kan reageren wordt het onderwerp snel gesaboteerd door een andere tafelgast.
Einde geloofwaardigheid?
John beweert dat hij écht gelooft dat Joran spijt heeft. “Ik heb hem een paar keer ontmoet.” Maar is dat genoeg om de leugens en manipulaties van de moordenaar zomaar door de vingers te zien? Jack Spijkerman maakt korte metten met die naïviteit: “Zijn leven hangt van leugens aan elkaar. Voel je je dan niet bezwaard?”
John lijkt steeds verder vast te lopen in zijn eigen uitleg en de vraag blijft hangen: Waarom verdedigt hij deze moordenaar? Heeft Joran zoveel tijd aan hem besteed dat John nu een wederdienst voelt? Of is er een nog onbekende reden achter deze bizarre samenwerking? Eén ding is zeker: de ooit zo onbetwiste misdaadjournalist heeft zichzelf bij het grote publiek hiermee niet geliefd gemaakt.
Hij heeft gelijk, John had een grote bek pover Peter (die ik ook absoluut niet mocht), maar hij is nog een graad erger, wat een vies mannetje.