Winter Vol Liefde-Mike bedriegt vrouwen alsof het hobby is: ‘Het is een smeerlap’

Het sprookje tussen Mike Hansler en Denise mag dan officieel begonnen zijn, maar achter de schermen broeit er een smeulend schandaal. Jan Dijkgraaf bekend als de biograaf van de Meilandjes haalt in de Weekend keihard uit naar de Winter Vol Liefde-deelnemer en spaart daarbij geen enkel lid van de familie Hansler.

Hotelkamers en dubbele agenda’s

Volgens Dijkgraaf is Mike allesbehalve de onschuldige romanticus die hij op televisie leek. Een week voordat hij zijn relatie met Denise wereldkundig maakte, lag hij volgens geruchten al met een andere dame in een Rotterdams hotelbed. Dijkgraaf noemt het ronduit smerig: “Die Mike is een ongelooflijk watje. Hij leek eerst een verlegen ventje die bij wijze van spreken nog maagd was, maar hij gaat nu helemaal los wat betreft vrouwen.”

Van moederskindje naar manipulatieve charmeur

“Het is niet meer die zielige jongen die onder de plak zat bij zijn moeder,” gaat Dijkgraaf verder, “maar een smeerlap omdat hij vrouw op vrouw belazert.” De plotselinge metamorfose van brave sukkel naar gladde charmeur is hem zwaar in het verkeerde keelgat geschoten.

Familie vol theater

En wie denkt dat alleen Mike onder vuur ligt, vergist zich. Ook zijn ouders krijgen een flinke veeg uit de pan. Over vader Hansler zegt Jan: “Ik heb nog nooit zo’n slome duikelaar gezien als die man, als ik de montage mag geloven.” Moeder Monique krijgt het nog harder te verduren: “Monique is een vreselijk irritante vrouw. Je merkt aan alles dat zij een leugenaar is.”

Dijkgraaf vervolgt: “Die mensen zijn niet te vertrouwen, of het nu gaat over wat de oom van Mike over Monique in de media heeft verteld — dat ze met schulden naar Oostenrijk zou zijn vertrokken — of over de verdwenen zonnebril van Antine, ze gaat nooit ergens op in.”

Brildrama en publieke domheid

Over de gestolen zonnebril van Antine is Jan duidelijk: “Ik denk dat Monique gewoon heel dom is. Ieder normaal mens zou die spullen terugsturen. Je moet te allen tijde voorkomen dat je voor dief wordt uitgemaakt zeker als je een publiek figuur bent geworden.”

Hij voorspelt dan ook weinig goeds: “Die moeder heeft echt niet door dat iedereen haar binnen drie maanden gaat haten. Wát een bemoeienis keer op keer.”

Toch eindigt Dijkgraaf met een wrange soort lof: “Ik vond die familie hartstikke leuk in Winter Vol Liefde, want je moet immers altijd iemand hebben om een hekel aan te hebben. Dat is goed gelukt bij dat gezin.”