André Hazes verrast: “Weer een rechtszaak?!” – de juridische nachtmerrie gaat door

Terwijl de rest van Nederland zich overgaf aan gourmetstellen en aangebrande toetjes besloot Rachel Hazes er met Kerst een persoonlijke soap van te maken. In plaats van een kerstkaartje of een appje met “fijne dagen”, kreeg zoonlief André Hazes jr. een juridische kerstgroet die rechtstreeks uit een familietragedie lijkt te komen: een officiële waarschuwing dat hij de naam ‘André Hazes’ niet langer zonder toestemming mag gebruiken. Moederlief – die hem zélf zo genoemd heeft – wil geld zien.

Rachel zou naar verluidt inkomsten mislopen van de Hazes-merchandise. En als er iets belangrijker is dan bloedbanden dan is het blijkbaar geld. De vrouw die ooit kerstballen met familiefoto’s ophing, lijkt nu liever met dagvaardingen te strooien.

Het verhaal krijgt nog een surrealistische twist: sinds die ijzige kerstavond heeft Rachel niets meer van zich laten horen. Geen brief, geen belletje, geen rechtbankdatum. De normaal zo procederende matriarch is opeens muisstil. “Het laatste was met kerst en daarna heb ik er niks meer over gehoord, dus als het zo blijft, ben ik natuurlijk gewoon heel blij”, zei een zichtbaar opgeluchte André tegen RTL Boulevard. De opluchting spat ervan af – alsof hij net ontsnapt is uit een juridische nachtmerrie.

Toch is de stilte verdacht. Heeft Rachel haar oog op een andere vijand gericht? Jawel. Marieke van Beek voormalig hartsvriendin van Rachel, moest vorige week wéér opdraven in de rechtbank. Oude wonden worden daar steevast opengereten. André reageerde verbaasd: “Was er weer een rechtszaak?!”

Of doet hij alsof hij van niks weet? Boulevard-coryfee Luuk Ikink fronst zijn wenkbrauwen. “Rob, hij wist dus niet dat zijn moeder vorige week weer in de rechtszaal is geweest. Dat zegt hij althans!” Klinkt als toneel. Eddy Zoëy gelooft er ook niets van: “Dat is een grap, toch?” En tv-analist Rob Goossens veegt het idee van onwetendheid meteen van tafel: “Ik denk dat hij het wel wist. Er zijn wel shots fired in dit interview, maar hij klinkt heel redelijk.”

Ondertussen probeert André vooral zijn rust te bewaren. “Ik hoor dingen in de wandelgangen, zeg maar, maar voor de rest hoor ik hélemaal niks meer en dat geeft zó’n rust, want je kunt gewoon lekker met je eigen leventje bezig zijn.” Dat klinkt als iemand die liever yoga doet dan juridisch touwtrekt met zijn moeder.

Maar in Hazesland is stilte vaak slechts de stilte voor de storm.