“Ze wilde haar prognose niet weten”: Loretta Schrijver leefde liever in ontkenning

Ze was er nog begin dit jaar. Op tv. In interviews. Met die bekende stem dat zelfverzekerde gezicht en altijd net iets te veel luchtigheid over haar ziekte. Maar nu, ineens is Loretta Schrijver dood. En dat lijkt hoe wrang ook precies de manier waarop ze het wilde: stilletjes, onverwacht en zonder ruimte voor medelijden of drama. De ironie? Juist die terughoudendheid zorgt nu voor allebei.

Bij RTL wisten ze dat ze ziek was, maar wat er zich werkelijk afspeelde, bleef in de schaduw. “Ze hield het heel beperkt tot een klein intiem groepje,” zegt Peter van der Vorst. Dat groepje was zó klein dat zelfs haar werkgever overvallen werd door haar overlijden. Mevrouw RTL zoals ze daar bijna plechtig wordt genoemd liet haar einde buiten beeld verlopen.

Bart Ettekoven zei het bij Shownieuws ronduit: Loretta had haar ziekte liever verzwegen. “Ze moest ermee naar buiten, maar ik denk dat ze het diep in haar hart het liefst verborgen had gehouden.” Alleen omdat ze ineens ontbrak bij Koffietijd, werd het onmogelijk om te blijven zwijgen. De camera’s die ze jarenlang vakkundig bespeelde eisten plots een verklaring.

En wat volgde was een zorgvuldig opgevoerde relativering. “Het komt wel goed”, “het was iets kleins”. Zelfs toen ze al wist dat ze voor altijd aan de chemo zou moeten, hield ze zich taai: “Ja, nee, het is zoals het is eigenlijk. Ik kan er niks aan doen. Alleen maar de fijne momenten plukken.” Alsof ze een weerbericht gaf over een licht buitje terwijl er onweer in haar lichaam woedde.

Zelf wilde ze zelfs haar prognose niet weten. De artsen mochten haar niets vertellen over haar levensverwachting. “Dat wilde ze gewoon niet weten, omdat ze bang was dat ze daarnaar ging leven,” werd verklaard.

Het eind kwam met een stille klap. In januari zei ze plots af voor Ranking the Stars. Daarna verdween ze. Geen interviews meer geen tv-studio’s. Alleen een handjevol intimi wist hoe snel het slechter ging. Om vier uur ’s nachts stierf ze in het ziekenhuis. In haar slaap zoals het cliché wil, maar zonder groot afscheid.

Verslaggever Aran Bade was één van de weinigen die haar nog sprak: “Ze wilde het altijd een beetje met een leugentje afdoen, van: het gaat wel goed.” Die kleine leugens hielden het plaatje in stand. Een plaatje dat blijkbaar belangrijker was dan eerlijkheid.

Zelfs Jeroen Pauw ooit haar partner kreeg slechts een flard te horen. “Ik heb Loretta een week of drie voor het laatst gesproken en toen zei ze: ‘Nou ja, ik was niet zo lekker een paar dagen, maar nu gaat het wel weer.’” En zo verdween ze. Zonder waarschuwing zonder publieke aftocht.

De vrouw die decennia lang zendtijd vulde, koos ervoor om haar einde buiten beeld te houden. Maar dat beeld blijft hangen: een presentatrice die alles kleiner maakte dan het was tot ze zelf verdwenen was.